Zakopane. Statuetki "Siła korzeni" rozdane. Nagrody trafiły do Zofii Roj-Mrozickiej i Hanki Wójciak

„Siła korzeni” to nagroda, do której inspiracją była tatrzańska limba. To drzewo iglaste wiecznie zielone, które potrafi rozwijać się w skrajnych warunkach. Zapuszcza swoje korzenie głęboko pomiędzy najgłębsze skalne szczeliny, czerpiąc żywotne siły z ziemi. To dzięki korzeniom jest odporne na podmuchy halnego i wyjątkowe mrozy.

- Do kiedy w Tatrach będzie limba, do tego czasu pod Tatrami zawsze będą górale (…). A siła korzeni nigdy nie zaginie!– tymi słowami rozpoczął koncert prowadzący Marcin Zubek ze Związku Podhalan w Zakopanem.

Nagrody laureatkom wręczył burmistrz Leszek Dorula, jego zastępca Agnieszka Nowak-Gąsienica, naczelnik Wydziału Kultury Joanna Staszak oraz przewodnicząca komisji kultury rady miasta - Lucyna Galica Jurecka. Pamiątkowe dyplomy, które otrzymały laureatki, namalowała zakopiańska artystka ludowa Marta Walczak-Stasiowska, a spinki wykonał Janusz Konieczny z Bukowiny Tatrzańskiej.

Nagrodę za szerzeniu kultury oraz szczególną dbałość o niematerialne i materialne dziedzictwo kulturowe regionu tatrzańskiego przekazywane kolejnym pokoleniom otrzymała poetka Zofia Roj-Mrozicka. Wyróżnienie w zastępstwie poetki odebrał syn – Bartłomiej Mrozicki.

- Pisze poezje, bo ma taką potrzebę w sercu, z wdzięcznością dla swoich przodków, za to że nauczyli ją miłości do Boga i rodzinnej ziemi. Opisuje życie swoje, bliskich, przyjaciół, muzykę i gwarę góralską, wartości jakie górale cenią: wierność Bogu i czyste sumienie. Inspirują ją sytuacje wydarzające się wokół. Chce je zachować dla kolejnych pokoleń, ludzi których znała, z którymi się bawiła, wychowywała, pracowała. W chwilach trudnych zwraca się o pomoc do Boga. Jej modlitwa zawsze układa się w wiersz. Największą jej miłością są jednak Tatry. Będąc w górach czuje się szczęśliwa i to uczucie przelewa na papier, zawsze w gwarze góralskiej - tak o swojej twórczości mówi poetka.

W kategorii artysty rozpoczynającego drogę artystyczną nagrodę otrzymała Anna Wójciak - znana jako Hanka. To młoda pieśniarka, która swój pierwszy tekst napisała gwarą w wieku 8 lat po pogrzebie babci. W szkole podstawowej tworzyła zabawne rymowanki, piosenki i scenariusze przedstawień. Śpiewała i tańczyła w parafialnym regionalnym zespole „Giewont”, olczańskim chórze "Jubilate Deo", a także w szkolnym zespole „Akord”.

Zadebiutowała podczas Festiwalu „Pamiętajmy o Osieckiej” w 2008 roku. Zdobyła wtedy trzecia nagrodę. Zaśpiewała piosenką znanej poetki we własnym tłumaczeniu na gwarę góralską. Od tego czasu występuje jako Hanka Wójciak. Wraz z pięcioma utalentowanymi muzykami tworzy Kapele Hanki Wójciak. Jest też autorką tekstów, w których opisuje współczesny świat, wykorzystując archaizmy. Słowa zaczerpnięte z góralskiej gwary przydają jej piosenkom baśniowości i ludowości. Kapela wydała dwie płyty: „Znachorka” i „Zasłona”.

Po oficjalnym wręczeniu nagród scenę przejęli muzycy. Z koncertem „Sen Maričky" wystąpił Jakub Hubicki z Poronina z zespołem Vechi Acum. To grupa, którą tworzą młodzi ludzie z różnych regionów etnicznych Polski – Spisza, Podhala, Żywiecczyzny i Tarnowa. Była to także premiera pierwszej płyty zespołu Vechi Acum pod takim samym tytułem jak koncert - "Sen Maričky".

Przed zakopiańską publicznością wystąpił także polski zespół „Białodunajcanie” oraz zespoły festiwalowe z Rumunii, Słowacji i Macedonii, które tańcem i śpiewem nawiązały do tematu przewodniego koncertu – nieszczęśliwej miłości.